Reversibel

Kent u dit woord? Het betekent omkeerbaar; iets dat ongedaan kan worden gemaakt. Ik kom het woord regelmatig tegen in de monumentenzorg. In overleg met de overheid is het mogelijk om een beschermd monument te verbouwen, mits waardevolle elementen behouden blijven en de ingreep later ook weer ongedaan kan worden gemaakt. Dit klinkt mooi, maar reversibel is een nogal vaag begrip. Als iets teruggedraaid kán worden wil dat nog niet zeggen dat het ook gebeurt; niets is zo blijvend als een tijdelijke oplossing.

Niets is zo blijvend als een tijdelijke oplossing...

Wat is écht reversibel? Een mislukt kapsel of afzichtelijke haarkleuring wordt vanzelf gecorrigeerd door uitgroei, en is dus reversibel. Een tatoeage is dat niet; dat maakt de groeiende populariteit van deze zelfverminking nóg onbegrijpelijker. Ik vergelijk tatoeages met graffiti, hoewel dat fantasieloze muurgeklieder met enige moeite nog wel te verwijderen is. Een fout huwelijk is meestal ook reversibel; zie het tenenkrommende tv-programma Married at first sight. Kinderen krijgen is echter onherroepelijk, tenzij je ze te vondeling legt of andere drastische maatregelen neemt. Het volbouwen van het nog weinig aangetaste landschap rondom IJsselstein is onomkeerbaar; van de plaatsing van windturbines en zonnepaneelvelden wordt daarentegen beweerd dat het een reversibele ingreep in het landschap betreft, maar zeker bij windmolens is het twijfelachtig of we die krengen ooit nog kwijt raken als ze er eenmaal staan. Ik ben daar niet gerust op. Vandaar dat ik er in mijn columns regelmatig op terugkom, net als op de sneltram. Zou sneltram een samentrekking zijn van snerptram en kweltram, vanwege het snerpende tramgeluid dat omwonenden van de tramlijn kwelt? Gelukkig rijden er nu ‘s nachts smeerwagentjes; zónder booggeluid.

DE IJSSELSTEINSE COLUMN | RINUS VERWEIJ