Syrisch kerstdiner zorgt voor verbinding
Algemeen
285
keer gelezen
Het eerste Syrische kerstdiner vorig jaar telde zo’n veertig deelnemers. Dit jaar schoven ruim 90 gasten aan: Syrische gezinnen en Nederlanders. De avond werd een nog groter succes dan vorig jaar. Initiatiefnemer Marlieke van Schalkwijk denkt erover een stichting op te richten om nog meer te kunnen doen.
IJSSELSTEIN – Het gaat Marlieke om de verbinding tussen mensen. Daarom liep het idee vorig jaar – een kerstdiner voor haar Syrische taalmaatje met gezin – spontaan uit op een groot diner voor meerdere Syrische gezinnen. De organisatie kostte haar een paar weken, net als dit jaar, ook al was de opkomst nu tweemaal zo groot. “Maar ik heb wel hulp gehad van volleybalmaatje en vriendin Soraya Hoegee en van Judith van Eijk-Mulder.” Soraya zorgde in haar netwerk voor de locatie: “De aula van basisschool ‘t Kasteel.” Soraya was er vorig jaar niet bij: “Maar ze was zo enthousiast door mijn verhalen en bood direct aan om mee te helpen als ik het weer zou doen. Door de nieuwe locatie konden we ook meer gasten uitnodigen.”
En weer kreeg Marlieke het binnen een paar weken voor elkaar: de locatie, de sponsoring, boodschappen doen en de kooktaken verdelen. “We zijn blij met de sponsoring van boodschappen door AH en een betrokken IT-bedrijf Real Connections uit mijn netwerk. Mijn idee van verbinding en samenzijn sprak hen enorm aan, net als andere lokale ondernemers die een bijdrage leverden, en de ondersteuning door Vluchtelingenwerk IJsselstein. “De hoofdgerechten werden door Syrische deelnemers bereid. Dat was soms koken voor 10 of 20 mensen en dat hakt erin als je niet veel te besteden hebt. Daarom is sponsoring belangrijk. Ook de Nederlandse gasten hebben meebetaald aan het diner.” De organisatie is best omvangrijk, maar was snel te doen. “De laatste anderhalve week was het drukst: veel bellen om alles af te stemmen en te coördineren.”
Het resultaat: gedekte tafels in een sfeervol versierde aula en vooral veel gezelligheid en verbinding. “Dit is de echte integratie, niet alleen door Syrische gerechten, gecombineerd met Italiaanse tiramisu, Hollandse appeltaart en chocolade, maar vooral door de gesprekken. Er waren gasten van vorig jaar, maar ook veel nieuwkomers door van-mond-tot-mondreclame. Sommige Syrische inwoners kenden elkaar nog niet. Misschien leidt het tot blijvende contacten, ook met IJsselsteiners. Dat zou toch helemaal leuk zijn.”
Wat Marlieke betreft wordt het decemberfeestje nog omvangrijker. “Maar niet te groot, want dan gaat het contact verloren.” Stiekem denkt ze erover om met haar team Soraya en Judith een stichting op te richten. “Dat maakt sponsoring eenvoudiger. Misschien kunnen we dan ook wat meer verbindende activiteiten organiseren. En dat hoeft niet tot de Syrische inwoners beperkt te blijven. En als het kerstdiner te druk bezocht wordt kunnen we het misschien tweemaal organiseren, want ook vrijwilligers en spontane helpers en gasten zijn enthousiast.”