Mijmeren over 2020

Onder de grootste kerstboom mijmer ik deze laatste decemberdagen over 2020. Mijn tijdbeleving is ergens in april blijven hangen. Sinds het voorjaar beleef ik de wereld alsof we in een surrealistische droom zijn beland. 

In deze wonderlijke tijdbubbel heb ik genoten van heerlijke frisse strakblauwe luchten, die letterlijk en figuurlijk een verademing waren. Andere beelden hebben meer tijd nodig om met mijn aardse bewustzijn te kunnen bevatten. Zoals een fietspad dat als het broodkruimelpad van Klein Duimpje bezaaid ligt met mondkapjes.

Mijn tijdbeleving is in het voorjaar blijven hangen

Is dit de wereld van nu? Zoveel extra afval erbij van niet afbreekbare stoffen? Nog pijnlijker is de impact van het gemis aan verbinding. Vooral voor ouderen en kwetsbaren. En voor jongeren, normaal staan ze midden in het leven met studie, netwerken en het opbouwen van hun toekomst. Hoe kan dat als je alleen thuis achter je laptop zit? En hoe kunnen de jongste kinderen zich gezond ontplooien, nu ze leren dat nabijheid onveilig is? De schade, zorgkosten en verborgen rampen op lange termijn zullen groter zijn dan we nu kunnen bevatten. Ik hoop dat ik in 2021 snel wakker word uit deze bubbel. Dat we beseffen hoe belangrijk het is om ons gezond te ontwikkelen. Te verbinden. Voor een duurzame toekomst. Want duurzaamheid zit niet alleen in materie. Het zit in de beleving en in verbinding. Een gezonde wereld maken we mét elkaar. Gelukkig gebeurt er ook veel moois als ik goed om me heen kijk. Er zijn mensen opgelucht dat er even niet zoveel hoeft. Ze snuiven de natuur op en ontdekken nieuwe kwaliteiten. Dat moois blijven zien is essentieel voor me, waardoor ik 2021 open-minded en met een heldere blik tegemoet ga. En die heerlijke frisse blauwe luchten mogen ook wel blijven…

Ivon Vrolijk
KlimaatneutraalIJsselstein.nl

de duurzaamste column