Kriebels?

Kriebelt het nu echt in de lente of is het slechts een gezegde? Het kan natuurlijk dat al het stuifmeel wat rond die tijd vrolijk rond dwarrelt de kriebels in mijn neus veroorzaakt. Nee, geen allergie maar gewoon gekriebel.

Maar ik denk dat het eerder te maken heeft met een niet te onderdrukken neiging om erop uit te trekken, om buiten te zijn, om de tuin onder handen te nemen, om vertederd te kijken naar minnende zwanen en dartelende lammetjes.

Gewoon voorjaar, om fijn van te genieten

De kriebels worden natuurlijk extra gestimuleerd omdat ook de klok vindt dat het langer dag is en omdat Corona straks wellicht het einde van zijn latijn aan het vinden is. Niet iedereen is deze maand gevaccineerd maar de meeste kwetsbare mensen en diegenen in cruciale beroepen wel. Gelukkig is dat op zich ook te merken in de cijfers van het RIVM, al blijft voorzichtigheid nog wel geboden, gezien de laatste ontwikkelingen.

Waar ik me ook op verheug is weer de grotere opbrengst van mijn zonnepanelen! De afgelopen maanden heeft de warmtepomp ervoor gezorgd dat mijn gasrekening stevig binnen de perken bleef. De gasketel heeft wel wat moeten bijstoken, maar ondanks de zeer koude dagen heb ik toch vooral op die pomp mijn huis warm kunnen houden. En tussendoor was er voldoende zon om de panelen hun werk te laten doen. Ik ben blij dat het dus lukt, die zelfvoorziening.

Er zit dus niets anders op dan te aanvaarden dat het kriebelt en me niet zo druk te maken over waarom het kriebelt.
Het is gewoon voorjaar en daar ga ik – weer of geen weer – fijn van genieten.

Yolan Koster

column wethouder | yolan koster - montfoort