Lente!

Wat geeft jou het ultieme lentegevoel? Zijn het de knoppen aan de bomen die weer barsten van energie en leven? Of zijn het de uitbundige vogelgeluiden en hun heen en weer gefladder in en naar hun nest? Of is het gewoon het lengen van de dagen wat ons weer energie en vreugde geeft? Misschien heeft iedereen zo wel zijn eigen lente-check. Als ik de mijne zo eens naloop ben ik dat heerlijke lentegevoel al behoorlijk aan het absorberen.

Elk jaar weer ben ik verwonderd dat ineens aan die schijnbaar dode, kale takken van de bomen weer nieuw leven komt. Ineens is het er! Dat kleine groene en soms glanzende begin. Ik las dat door het stijgen van de temperatuur de levenssappen van een boom ineens weer gaan stromen, een wonderlijk fenomeen. Stel je de boom eens even voor. In de winter stromen zijn levenssappen niet. Hij staat daar dood als een pier voor zich uit te staren. En als dan ineens die levenssappen door het inwendige van een boom stromen, zie je dat binnen de kortste keren aan de buitenkant. Leven! Alleen van de symboliek word ik al helemaal blij!

Dat geeft dat ultieme lentegevoel aan alle mensen. Het leven breekt door, het leven wint het weer van de koude, gure winter die de levenssappen stil hebben gezet. Mijn checklist voor het echte lentegevoel is grotendeels afgevinkt deze weken .De violen staan in de tuin, check. De eerste lammetjes huppelen vrolijk in de wei, check. In verschillend bomen zie ik knoppen verschijnen, hoopvol en trouw aan de seizoenen van het leven, check. Ik keek afgelopen week zelfs weer even in de ogen van de tandartsassistente, check. Nu nog het geluid van de tjiftjaf, even aan de moderne voorjaarsschoonmaak, en de laatste bladeren uit de tuin bij elkaar harken. De lente is begonnen. Ik voel net als een boom de levenssappen stromen.

column | margreet nagtegaal